நான் பிறந்த இடம் மறந்துவிட்டேன்!    என் சொந்தங்கள்  மறந்து போயின.    என் தொப்புள் கொடி உறவுகள் தொலைதொடர்பில் மட்டும்!   பல மைல் தூரம் பயணம்,  காசு என்னும் காக

ஆசைக்கேற்ப இவ்வுலகத்தை நாம் மாற்றியமைத்தோம்.   ஆனால் இந்த ஆசைகளே இவ்வுலகத்திற்கு பேரழிவாக அமைய போகிறது. இந்த அச்சம் இருக்கிறதா மனிதனுக்கு…    ---பா. தமிழ்பிரியன், உள்ளிக

உதிரத்தில் உயிராய் எனைப் பெற்று கருவாய் சுமந்து -உருவாய் வடித்து அனுதினமும் அன்பு எனும் சத்தான உணவை வழங்கி ஒவ்வொரு நொடியும் எனக்காக இயங்கியவளே...   கால் நூற்றாண்டை கடந்த பின்பும்

என் தாய் அவள் வயிற்றில்  தொட்டில்  கட்ட பத்து மாதம்  இருந்தவள்  தான் நானும்...!!         இன்று என் வயிற்றில் தொட்டில்   கட்ட பாடுபடுபவள்தான் நானும்...!!      ஆராரோ சத்தம